Fikse regenbui!
Het regenseizoen is begonnen. We worden wakker met een fikse bui. Windstoten, niet normaal. De boten vliegen van links naar rechts en trekken behoorlijk aan hun anker. We kunnen door de regen de kant bijna niet meer zien.
Regen heeft twee kanten
Het is heerlijk verfrissend, we kunnen water opvangen en de boot wordt lekker schoon. Alhoewel het wateropvangscherm deze bui niet zou hebben overleefd. Het eiland Carriacou heeft het ook hard nodig. We horen in de marina dat we geen water kunnen tanken. Het water is op! Ze hebben nog wel wat water, maar dat behouden ze terecht voor eigen gebruik. Het is maar een klein eiland en ze hebben geen rivieren om water uit te halen. Ze moeten het vooral hebben van regenwater. We horen dat ze ook wel systemen hebben om drinkwater te maken, maar deze zijn door slecht onderhoud stuk. Geen idee op welke andere manieren ze aan water komen. De boatboy Warrior had in ieder geval een fles drinkwater van de AH bij zich!! Als we hem goed begrijpen wordt dat geschonken door Nederland.
Wij redden het nog wel even met het water. Er zit nog wat in de tanks en we hebben daarnaast nog een goede 80 liter in waterflessen, maar we kunnen wel wat gebruiken. Je kunt maar beter het moment voor zijn dat je leeg bent, zoals een Engels stel dat speciaal naar dit eiland was gevaren om water te tanken…. Vandaag vangen we in ieder geval iets op met de teilen, hier kunnen we ons prima mee wassen.
Maar de keerzijde van de regen is dat ons leefwereldje zo klein wordt. We blijven op de boot vanwege de windstoten. Het water komt horizontaal de kuip in en alle ramen en het toegangsluik moeten dicht. Als we niet nat willen worden moeten we zelfs naar binnen. Maar binnen is het bedompt, donker en er waait geen lekker windje omdat de ramen dicht zitten. Nu wordt onze Blabberboot opeens wel erg klein.
Avondrood
Gelukkig duurt het nooit lang en schijnt ’s middags weer de zon! We plonsen te water en genieten daarna in de kuip van het uitzicht en de horizon terwijl de lucht rood kleurt. Op dit soort momenten beseffen we weer hoe goed we het hebben. We zijn de regen vergeten.