Categorie archief: St. Vincent & de Grenadines

Barnacles oftewel hardnekkige zeepokken

Geplaatst door door
Reageer
Een onderwatertuin aan onze Blabberboot

De onderwatertuin aan onze Blabberboot!

Het is weer weekend. Dat betekent de boot aan de onderkant schoonmaken en zeepokken verwijderen, voordat de bevolking zich te veel uitbreid.

De foto hierboven laat zien hoe ons onderwaterschip er na 1,5 jaar zeilen op het zoute water uit zag, ondanks 4 lagen Jotun anti-fouling. Er huist een complete onderwater gemeenschap op onze boot! Als je op die grote rode bal drukt spuugt ie zelfs terug! Een prachtig kunstwerkje, even inlijsten en dan kan het zo aan de muur. Maar dit kunstwerkje zorgt er voor dat de Blabberboot een stuk langzamer vaart. Het heeft ons destijds heel wat dagen gekost om de onderkant weer schoon te krijgen. Daarna hebben we alles opnieuw in de anti-fouling gezet. Micron 66 deze keer.

Om te voorkomen dat er een nieuwe onderwatertuin onder de boot komt te hangen inspecteren we de onderkant van de boot wekelijks. We maken haar schoon en ontdoen haar van die hardnekkige zeepokken (barnacles). Ze zijn gelukkig in dit stadium nog klein en makkelijk weg te halen met mijn nagels. Hoe meer er zitten, hoe meer er bij komen en hoe sneller het gaat.In het Amerikaanse blad Wired lees ik waarom. Vergeet vooral niet te kijken naar het filmpje van CreatureCast, daar laten ze zien hoe ze het doen!

Gek, ik heb meteen een heel ander beeld bij die statisch aandoende zeepokken!

Het regent in Paradise

Geplaatst door door
Reageer
Fikse regenbui!

Fikse regenbui!

Het regenseizoen is begonnen. We worden wakker met een fikse bui. Windstoten, niet normaal. De boten vliegen van links naar rechts en trekken behoorlijk aan hun anker. We kunnen door de regen de kant bijna niet meer zien.

Regen heeft twee kanten
Het is heerlijk verfrissend, we kunnen water opvangen en de boot wordt lekker schoon. Alhoewel het wateropvangscherm deze bui niet zou hebben overleefd. Het eiland Carriacou heeft het ook hard nodig. We horen in de marina dat we geen water kunnen tanken. Het water is op! Ze hebben nog wel wat water, maar dat behouden ze terecht voor eigen gebruik. Het is maar een klein eiland en ze hebben geen rivieren om water uit te halen. Ze moeten het vooral hebben van regenwater. We horen dat ze ook wel systemen hebben om drinkwater te maken, maar deze zijn door slecht onderhoud stuk. Geen idee op welke andere manieren ze aan water komen. De boatboy Warrior had in ieder geval een fles drinkwater van de AH bij zich!! Als we hem goed begrijpen wordt dat geschonken door Nederland.

Wij redden het nog wel even met het water. Er zit nog wat in de tanks en we hebben daarnaast nog een goede 80 liter in waterflessen, maar we kunnen wel wat gebruiken. Je kunt maar beter het moment voor zijn dat je leeg bent, zoals een Engels stel dat speciaal naar dit eiland was gevaren om water te tanken…. Vandaag vangen we in ieder geval iets op met de teilen, hier kunnen we ons prima mee wassen.

Maar de keerzijde van de regen is dat ons leefwereldje zo klein wordt. We blijven op de boot vanwege de windstoten. Het water komt horizontaal de kuip in en alle ramen en het toegangsluik moeten dicht. Als we niet nat willen worden moeten we zelfs naar binnen. Maar binnen is het bedompt, donker en er waait geen lekker windje omdat de ramen dicht zitten. Nu wordt onze Blabberboot opeens wel erg klein.

Avondrood

Avondrood

Gelukkig duurt het nooit lang en schijnt ’s middags weer de zon! We plonsen te water en genieten daarna in de kuip van het uitzicht en de horizon terwijl de lucht rood kleurt. Op dit soort momenten beseffen we weer hoe goed we het hebben. We zijn de regen vergeten.

We gaan de boot leeg lezen

Geplaatst door door
Reageer
Dwarsliggers

Dwarsliggers

Watte? Horen we jullie denken… Dit vraagt wat uitleg. Vanuit Nederland sjouwen we een flinke hoeveelheid fysieke boeken mee aan boord. Niet echt nodig, omdat we daarnaast ook maar liefst 4000 boeken aan epubs bij ons hebben. Genoeg leesvoer voor de komende jaren! Maar we konden (nog) geen afscheid nemen van de fysieke boeken, gewoon omdat we ze nog niet hadden gelezen. De slaapruimte in de voorpunt staat vol met marketingboeken, waar ik eindelijk tijd voor dacht te hebben en in de achterkajuit staan voornamelijk leesboeken.

We zijn nu bijna twee jaar onderweg en de boeken staan er nog! Het excuus? Geen tijd of andere verleidingen die er voor zorgen dat de voorraad aan boord niet slinkt, zoals die eene epub waar iedereen het over heeft eerst lezen, een boekenkast vol met leuke boeken op de jachtclub die je echt niet kunt laten liggen of een boek van een medezeiler. En zo nemen we ongemerkt heel wat extra kilootjes met ons mee. Het wordt tijd dat er weer wat ruimte komt in de Blabberboot. Dus vanaf nu lezen we alleen nog maar fysieke boeken. De kaart met epubs blijft voorlopig onaangeroerd. En we lezen van alles door elkaar…. een literaire thriller van Herman Koch, Haantjes van Kluun, Doorzakken bij Jamin van Hanneke Groenteman, lovestories, dwarsliggers, fictie en non fictie, maar ook stapels magazines, vakliteratuur, gratis blaadjes van- en over de Caribbean (allemaal digitaal te krijgen) en uitgescheurde artikelen uit de Zeilen over plaatsen waar we langs dachten te komen.

Gaat Blabber voortaan boekloos door het water?
Nou nee niet echt. Hebben we het al gehad over de boeken in de kajuit? Daar hebben we nog de nodige nautische boeken staan. Voornamelijk vaar- reis- en Doyle gidsen, een EHBO boek, weerboeken, woordenboeken… allemaal voor het grijpen. Erg nuttig, nodig en handig als fysiek item aan boord. Maar digitaal maakt ook op dit soort boeken een inhaalslag. Ons fysieke knopenboekje heeft het af moeten leggen tegen de 3D app op de iPhone. Veel beter, door 3D duidelijker en het neemt minder plaats in.

Ruilhandel
En boeken zijn nog steeds een leuk ruilmiddel onder zeilers. Zo krijgen we nog eens boeken die we zelf niet eentweedrie zouden uitkiezen, maar waar we wel door worden verrast.

Langzaam komt er weer lucht in de Blabberboot. Maar als er net wat extra ruimte op de boekenplank in zicht komt, krijgen we van een medezeiler een pareltje van maar liefst 850 pagina’s (6 cm dik). Het boek ‘Alaska’ van James A. Michener, de man die ook het boek ‘De Antillen’ heeft geschreven. Een aanrader als je geïnteresseerd bent in de geschiedenis van de Caribbean. Tja, die kunnen we echt niet weerstaan. En we zetten hem op met moeite verkregen vrije ruimte!

Voor de zeilers
De edities van de gratis blaadjes over de Caribbean zijn ook digitaal te downloaden:

Met de ferry naar St. Vincent, the main land

Geplaatst door door
Reageer
The first ferry...

The first ferry…

Kingstown – We pakken samen met de Sylfer crew de eerste ferry om 7.15 uur naar St. Vincent. Ze noemen dit ‘The main land’, omdat het het hoofdeiland van st. Vincent & the Grenadines is. Het is Vincy Mas (Carnaval) en we verwachten een hele boel drukte, muziek en drank…. Maar het feest heeft gisteravond plaats gevonden, er speelde een socca band tot diep in de nacht en de stad is nu uitgestorven. Links & rechts staan aan de kant van de weg achtergelaten en ingepakte karretjes. Ze gaan ze vanavond weer gebruiken. Hier en daar ligt iemand zijn roes uit te slapen. Een ploeg is druk met schoonmaken. En alles, maar dan ook alles is dicht…. Op de kerken na, die staan op zondag wijd open. De katholieke St. Mary kerk is trouwens prachtig, we wanen ons even terug in Engeland met alle torentjes en boogjes die o.a. vanaf de jaren ’40 gebouwd zijn door de Belgische Pater Don Verbeke .

De Botanical Garden is open
De mensen die we onderweg tegen komen maken een hoop goed. Ze zijn vriendelijk, roepen regelmatig “Welcome to St. Vincent” en “Enyoy your Mas”. In de Botanical Garden ontpopt de toilet juffrouw zich spontaan tot een kruidengids. Overal hangen grote borden dan we niets mogen plukken, oprapen of meenemen. Maar daar trekt ze zich weinig van aan. Ze laat ons zien waar we mango’s kunnen vinden/plukken. Ze hebben 2 soorten; Pallover en Gravith (cocos smaak). De eerste heeft geen draden en smaakt geweldig lekker. Daarna trekt ze bladeren die naar kaneel ruiken van een tak en stopt een halve boom in mijn rugzak. “Als ze het bij de uitgang ontdekken moet je maar zeggen dat je verkouden bent”… En vervolgens trekt ze een plantje tussen het gras vandaan: Shadow Vinny oftewel (wilde) koriander. Het ruikt heerlijk! Van de kaneelbladeren en shadow vinny kan ik lekkere thee zetten. Onze gids sluit af bij Norfolk Island Pine. De ‘bladeren’ die er van afvallen hangt ze in haar en mijn haar: ‘Natural Rasta Hair’! Ja-man, hilarisch.

Op de terugweg naar het stadje passeren we een man. We dachten dat het een ‘mango-verkoper’ was, maar de plastic zak ontbrak. Het is een advocaat op zijn vrije dag. Allervriendelijkst, gek van voetbal en op de hoogte van de laatste ontwikkelingen, nieuwsgierig en hij wil ons graag vertellen over zijn eiland.

Terug in de stad is het meeste nog steeds dicht. Alleen de KFC en later ook de Subway zijn open. Daar verblijven we de rest van de middag. Rond 20.00 uur komt Kingstown weer tot leven met o.a. een Kings & Queen en Calypso avond in het stadion. Dat gaan we helaas niet meemaken. Wij pakken de laatste ferry van half zes weer terug naar Bequia, het eiland voor de toeristen zoals ze op het mainland zeggen.

Het was niet de beste dag voor een bezoekje aan het mainland, maar we hebben toch een goede indruk gekregen. En het zijn de mensen die uiteindelijk kleur gaven aan dit uitstapje. We vonden ze allervriendelijkst en behulpzaam.

BEET!!! Onze eerste zelf gevangen vis

Geplaatst door door
Reageer
Onze eerste zelf gevangen vis!!

Onze eerste zelf gevangen vis!!

Er staat een lekker windje rond de 15 knopen uit het oosten en Blabber loopt geweldig richting Grenada met een vaart rond de 6 knopen. En dan ineens gebeurt het…. BEET!!! We hebben de lijn al vele malen buiten de boot gehangen, een keer hing er zelfs een tonijn aan, maar deze wist zich tijdens het binnen halen los te worstelen… Verder hebben we geen beet meer gehad…

Totnutoe dan. De adrenaline vliegt door de kuip. Ben haalt de lijn zo snel mogelijk binnen terwijl ik – als een heuse operatie zuster-  alle instrumenten verzamel: emmer … check, fileermes … check, snijplank … check, handschoenen… check  en natuurlijk rum om de vis mee te verdoven.

ff schoonmaken ... Kop weer aan de haak ... NEXT!!

ff schoonmaken … Kop weer aan de haak … NEXT!!

Eenmaal in de emmer verdoven we de vis en op het achterdek snijdt Ben zo snel mogelijk zijn kop er af. Die we overigens hergebruiken als aas aan de lijn. De rest gaat in een doos in de koelkast voor later. Tjongejonge wat is zo’n beest sterk en snel. Ik ben blij dat we eerst met een visje van zo’n 30 cm mogen oefenen. Stel je voor dat het een vis van een meter was… !! O ja, we denken dat het een stekelmakreel was.

We zeilen overigens zo lekker dat we in een keer doorgaan naar Grenada en Carriacou overslaan. Vlak voor zonsondergang gaan we voor anker in St. Georges, de hoofdstad van Grenada, achter de Bella Ciao en de Full Circle. Daar genieten we van ons eerste zelf gevangen visje. Heerlijk!

Close encounter met onder water creatures

Geplaatst door door
Reageer
Jasses, een maatje te groot voor ing!

Jasses, een maatje te groot voor ing!

Voor we weer anker op gaan besluit ik nog een keer te gaan snorkelen. Het is nog heerlijk rustig en ik spot de eene na andere schildpad.  Tot dat er een grote groep vissen op me af komt zwemmen. Ze zijn zeker 50 cm. Lang, hebben grote ogen en zien mij aan voor een sardientje vrees ik, want ze gaan niet weg, ondanks mijn heftige bewegingen. Ok, dan ga ik wel weg, want deze vissen zijn me net een maatje te groot en ze zijn met veel meer dan ik!

Vlak bij de boot kwam ik nog een enorme pijlstaart rog tegen, met een staart van wel een meter. Ook deze bleek nieuwsgierig en naar me toe te zwemmen. Naar mijn mening iets te dichtbij…. Ik hield het voor gezien en ben snel naar de boot gezwommen.

Vanuit de Tobago Cays zijn we naar Union Island gevaren. Er stond niet veel wind en veel stroom dus het meeste hebben we op de motor gedaan. In Union Island hebben we uitgeklaard bij het vliegveld.

Rumpunch op Happy Island in de Grenadines

Geplaatst door door
Reageer
Finally een rumpunch!

Finally een rumpunch!

We liggen weer in Union Island, bij Happy Island voor de deur. De vorige keer dat we hier lagen waaide het te hard om met de dinghy naar Happy Island te gaan. Nu hebben we geweldig weer en gaan samen met de Full Circle een rumpunch halen bij Mister Happy!

We varen er rond happy hour met de dinghy heen. Het eiland ligt achter het rif en heeft als fundament oude conch schelpen. Mister Happy (Yanti) staat achter de bar, mixed drankjes en zodra er een boot aan komt pakt hij zijn microfoon om de nieuwkomers toe te spreken…En als iedereen is voorzien wijdt hij zich aan de muziek. Ook Mister Happy heeft een korte spanningsboog en vliegt door de nummers heen, terwijl hij hele verhalen houdt door de microfoon.

Als we na zonsondergang als laatste Happy Island verlaten horen we Mister Happy zeker nog een uur lang praten in zich zelf. Hij heeft de grootste lol in zijn eentje!

On our way to Turtle island – Tobago Cays

Geplaatst door door
Reageer
Mogen we even afrekenen?

Mogen we even afrekenen?

We zijn in Bequia nog 1 keer anker op gegaan, om vlak voor het strand, achter de Full Circle te gaan liggen. Zo konden we zwemmen naar het strand! Vandaag zijn we weer anker op gegaan om verder naar het zuiden te zeilen. Richting de Tobago Cays, op de voet gevolgd door de Full Circle.

Het is weer geweldig mooi zeilweer, we hebben een halve wind (oost), rond de 15 knopen. We lopen dik 6 knopen. De boot liep geweldig. Ik heb heerlijk op het achterdek liggen zonnen. En dat ik dat in al die 10 maanden nog niet eerder gedaan heb, bewijst mijn ontzettende rode en verbrande buik! Onderweg  maken we foto’s van de Full Circle en zij hebben hele mooie zeilfoto’s van ons gemaakt.

Rond 14.00 varen we tussen de twee eilandjes Petit Bateau en Petit Rameau door naar het eilandje Baradal waar we voor anker gaan. We liggen weer vlak bij de turtle area met uitzicht op het eiland ‘Petit Tabac’ (Where’s the rum?” Uit Pirates of the Caribbean). Op de ankerplek is het vrij rustig, er liggen ongeveer 20 boten.

Het water is redelijk helder en we hebben heerlijk gesnorkeld richting het strand en om het strand heen. Uiteraard hebben we een paar schildpadden gezien. We lagen heerlijk, we zien de lichtjes van buureilanden, een prachtige sterrenhemel en met als achtergrondmuziek de branding. Wat een rust!

Ook wel bijzonder om te melden is dat we hier, 5 mijl van de bewoonde wereld en Union Island, zelfs een wifi signaal opvangen van Clifton’s internet café! Het is alleen niet sterk genoeg om in te loggen.

Het is weer tijd voor actie op Blabber

Geplaatst door door
Reageer
Welk radartje hoort waar?

Welk radartje hoort waar?

Er staat veel wind en als de Joho bij ons een bakkie doet lijkt het of we verplaatsen… Gek, want gisteren hebben we nog een anker check gedaan en het anker lag er mooi ingegraven bij.

Wat bleek. We lagen in de buurt van een mooring, met aan de mooring twee lijnen. Deze twee lijnen zijn tijdens de windstiltes om onze ankerketting heen gedraaid. Het resultaat wederom een prachtig breiwerkje rond onze ankerlijn. Vervolgens hebben de lijnen ons anker er uit getrokken en deze ligt nu schuin op de bodem en verplaatst als een gek!

Tijd om het anker op te halen en een andere plek te zoeken… Alleen ons ankerlier deed niets…. Het bleef bij een klikje (door de spanning) maar ophalen ho maar…. Helemaal niets…. Ben heeft het anker met de hand opgehaald. Daarna heeft hij een van de mooring lijnen aan dek vast gelegd, zodat we niet verder krabde en het breiwerkje los konden maken. Uiteindelijk haalde we ook het laatste stuk op en waren we weer los. Het waaide hier soms tussen de 20 en 26 kopen en verder op in de baai bleek er volgens de Joho veel minder wind te staan, dus we hebben onze boot daar ook op 5 meter diepte gelegd. Er liggen hier wel meer stenen, dus echt lekker ingraven doet het anker niet. Maar Ben heeft vol gas achteruit gegeven en we verplaatsen niet.

Het is best nog gezellig in de baai. Er liggen wel veel minder boten als de eerste keer met Pasen, maar het valt ons niet tegen hoeveel boten er nog voor Princes Margaret Beach geankerd liggen. Vooral Amerikanen, een verdwaalde Duitser, Fransman, Belgen een paar Nederlanders. De Full Circle en Joho liggen er ook.

Ben is meteen aan de slag gegaan met het ankerlier. Hij heeft hem helemaal uit elkaar gehaald. Het lager bleek verroest en heeft hij door een nieuwe (die we gelukkig nog bij ons hadden) vervangen. Daarna moest het ankerlier weer in elkaar. Daarvoor hebben we een filmpje gebruikt die we anderhalf jaar geleden gemaakt hebben bij het uit elkaar halen. Het ankerlier werkt weer! Ondertussen besloot ik ook maar wat zinnigs te doen en heb bakboordzijde van Blabber ontdaan van pokken en algen.

We sloten de dag af met een borrel bij de Full Circle Gezellig!

Blabber zeilt als een tierelier van St. Lucia naar Bequia

Geplaatst door door
Reageer
Dubbele regenboog boven St. Vincent

Dubbele regenboog boven St. Vincent

We zijn weer vroeg wakker en zeilen om 6.15 uur Rodney Bay uit. Het eerste stuk zeilen we geweldig en lopen als een tierelier. Maar onder het eiland St. Vincent valt de wind weg. We twijfelen nog even of we hier gaan liggen…. St. Vincent doet ook hard zijn best om ons te lokken met prachtige plaatjes en waanzinnige regenbogen, maar we willen door.

Rond 20.00 uur lopen we in het donker en de stromende regen de baai van Bequia binnen. We zien geen hand voor ogen. Ik sta op de punt met een zaklantaarn, Ben moet varen op de plotter. We proberen het eerst aan de rechterkant van de baai, vlak naast de vaargeul, maar draaien naar mijn mening iets te veel naar de vaargeul. Aangezien hier toch regelmatig ferry’s langskomen niet de beste plek. Dan proberen we het meer naar binnen. Daar draaien we weer te veel naar een ondiepte toe. Dus weer het anker op en nu verder naar achteren. Deze keer liggen we goed, op 5 meter diepte en iets achteraan.