Categorie archief: Portugal

Dagje sightseeing

Geplaatst door door
Reageer

We hebben ons laten rijden door de oude tram 28E (de e staat voor eléctrico -tram- om verwarring met buslijnen te voorkomen). Deze oude houten trammetjes rijden dwars door de mega smalle straatjes van de oude wijken van Lisabon, van beneden naar boven en weer terug. Je kunt de muren van huizen soms aanraken en moet hoofd, handen en camera binnenboord houden!  We reden  o.a. langs het kasteel van São Jorg, de cathedraal en de Miradouro de São Pedro de Alcãntara, een prachtig panoramisch punt in de Bairro Alto. Twee haltes voor het einde van de route stond de tram vast…. er stond een auto te dicht op de tramlijn geparkeerd. Dit zorgde voor een ware opstopping in trammetjes land… wij waren nummer 3 in de rij die voor de auto stil stond! We zijn maar uitgestapt en hebben de rest te voet gedaan. Deze tram is favoriet bij de toeristen en soms een beetje druk, maar wel een aanrader als je je op een makkelijke & comfortabele manier verplaatsen wil door de oude binnenstad.

Aan het einde van de avond hebben we nog een biertje gedronken in het Museu de Cerveja, waar we een geweldig mooi bierglas kregen. Een LVT’tje… helaas kunnen we in de boot niets meenemen.

Stappen in Lisabon

Geplaatst door door
Reageer

Ponte 25 de Abril, het ontwerp komt van de Golden Gate bridge uit San Fransico

We gaan toch maar naar Lisabon. Er staat te veel swell (deining) om voor anker te gaan in Cascais, een plaatsje aan het begin van de Taag. De marina in Cascais en de nieuwe marina in Oiras zijn geen optie, want ze rekenen daar meer dan 4 euro per meter! Dus we varen de Taag (Tejo) op richting de andere marina’s vlak bij het centrum zijn. In een van deze havens ligt de Harmattan al een paar dagen en de Alcantara bevalt hem prima, een mooie uitvalsbasis om Lisabon stad te bezoeken.De marina ligt net na de brug aan bakboord zijde. We hadden een flinke stroom mee en moesten op tijd over steken. Voor de haven is een voetgangersbrug die meestal open staat, bij ons was deze dicht. Via kanaal 68 hoorde we dat het nog 10 minuten ging duren, dus we hebben maar even aangelegd. In de haven konden we zelf een plek uitzoeken. Het werd meteen de eerste vrije box die we konden vinden, we lagen vooraan de steiger.

Paul van de Harmattan leeft zich uit op de tamboerijn

De Harmattan nam ons mee op sleeptouw naar de stad. Eerst twee haltes in de metro. Uitstappen in Cais do Sodre en daar de straat over en recht naar boven de oude wijk, Bairro Alto, met vele eettentjes en kleine barretjes in. We zijn begonnen met een cocktail. Daarna zijn we gaan eten in een Fado restaurant. Dit was een bizarre ervaring. Tijdens het eten ging het licht uit en moest iedereen stil zijn en naar de fado te luisteren! Je bord met eten kon je niet meer zien… gesprekken happerde… Fado is een serieuze aangelegenheid, zelfs je eten mag koud worden. In de pauze kwamen ze langs met CD’s en vroegen ze of je een handtekening wilde of met hun op de foto wilde… “Nee zei Ben, wil je mijn handtekening?” …

Na het eten hebben we de kleine straatje met kroegjes opgezocht. Deze zijn werkelijk

Mensenmassa, alles speelt zich buiten af

piepklein. Als er twee tafels en stoelen in staan is het veel. Het meeste gebeurd op straat, wat een mensen massa. Een prachtig schouwspel om te zien hoe mooie jonge meisjes, die zijn ingehuurd door deze kleine kroegjes om mannen naar binnen te lokken met een gratis drankje, te werk gaan. Paul en Ben trapten er ook in!

Het was gezellig, werd laat en we gingen met de taxi terug naar de marina.

De volgende stop was Peniche

Geplaatst door door
Reageer

3 knopen maximaal …. geen visser die zich hier aan hield!

Een ander surfers paradijs (op 10 tot 21 oktober zijn er internationale surfwedstrijden de Rip Curl Pro event) aan de Portugeese kust. Bij de aanloop zagen we de branding weer beuken op de kust. We zijn er met een ruime boog omheen gevaren om zo recht mogelijk voor de ingang naar binnen te lopen. Er lag geen boot voor anker, de havenkom was zeer klein en we zagen ankeren pal voor de visafslag niet zo zitten.Er zat maar 1 ding op; in de marina gaan liggen. Er was

De netten gaan weer aan boord

nog een plaats vrij aan de binnenkant van het pontoon achter de politieboot. Toen Ben vroeg of we hier konden blijven liggen, kregen we een vaag ‘ja’ als antwoord, hij vond het veel belangrijker dat we de papieren direct bij hem kwamen invullen. Het inchecken met de papieren (paspoort en bootpapieren) is in Portugal heel belangrijk. In elke marina moeten we de papieren meenemen en wordt alles elke keer weer gekopieerd en geregistreerd. Pas daarna mag je verder.

De haven bleek niet goedkoop (30 euro) en rustig evenmin. De vissersboten voeren dag en nacht door en hielden zich niet bepaald aan de max. snelheid van 3 knopen, waardoor wij door hun golven toch behoorlijk lagen te trekken aan de lijnen.

De vis hangt naast de was te drogen!

Kiezen tussen twee havens

Geplaatst door door
Reageer

Nazaré – Gisteren hebben we een plezierige bijzaak van de AIS ervaren, vandaag een iets minder plezierige. Bij het binnenlopen van de haven van Nazaré werden we gelokt door een niet al te jong klinkende Engelsman. We moesten vooral naar zijn marina komen! En als je tegen Ben zegt dat iets moet, dan doet hij het niet. De andere Marina was volgens de man een privat marina waar je niet mocht liggen. Het gekke was dat hier ook al iemand op de kant stond te zwaaien en ons een plek aan wees waar we mochten gaan liggen. Ben boog af naar bakboord en de Engelsman kreeg bijna een rolberoerte achter de marifoon. ”No, no, sir, you must come here…” we moeten niets, we zijn niet helemaal vanuit Nederland komen zeilen om ons door een Engelsman te laten vertellen wat we moeten doen! We kozen voor de privat marina, omdat deze dichter bij het stadje ligt en later bleek deze ook nog goedkoper. De beste man van de andere marina bedoelde het ongetwijfeld goed en we hebben daarna ook hele goede verhalen over hem gelezen, maar de gebiedende toon vonden we niet prettig.

In Nazaré staat een enorme branding. Je kunt er ook niet zwemmen vanwege de onderstroom die wordt veroorzaakt door een undersea canyon met een maximale diepte van 5000 meter! We hoorden de branding neerkomen op het strand. Best indrukwekkend als je daar voor je gevoel vlak met je bootje langs vaart. Het is ook een waar paradijs voor surfers! In november 2011, heeft de Hawaiiaanse surfer Garrett McNamara op een 24 meter hoge breaking golf gesurfed in Nazaré. Een record!


Kun je je voorstellen dat wij hier met ons bootje van 12 meter hebben gezeild?

Nazaré is een mooi oud vissersdorp, met vele smalle straatjes, vistentjes, een trammetje naar de oude kern Sitio boven op de berg en de oudere mensen lopen nog in traditionele kledij. Jammer genoeg moeten we morgen alweer verder en kunnen we de bovenstad niet verkennen.

Figueras da Foz: Onverwachts bezoek

Geplaatst door door
Reageer

Onverwachtse visite

Figueras da Foz – Waar de AIS niet goed voor is. Terwijl wij rustig verder hopten naar de volgende plaats Figueras da Foz, spotte mijn oom Gerard, die in Portugal woont, op de AIS dat we daar gingen aanleggen. Deze plaats ligt op ongeveer 1,5 uur rijden van hun huis in Portugal en Gerard bedacht zich geen moment en sprong samen met Derk (andere oom) in de auto en reed op goed geluk naar ons toe. We hadden nog geen contact gehad, maar hij verwachte dat we hier wel een nachtje zouden blijven.

Nietsvermoedend lagen wij in de (verkeerde) haven en terwijl Ben op zoek ging naar een wifi code, stond Gerard bij het havenkantoor, op zoek naar Blabber. Daar kwamen ze elkaar onverwachts tegen. Bijzonder om onverwachts visite te krijgen aan boord! Ze hadden een flesje rode Douro wijn mee en die hebben we in de kuip soldaat gemaakt. Daarna wilde we nog eten… maar dit is duidelijk geen Spanje meer. Alles was dicht en het werden tosti’s bij Johnny’s bar.

Stroom mee bij Aveiro!

Geplaatst door door
Reageer

Aveiro –  De mist is opgetrokken en vandaag hoppen we verder naar het zuiden, naar Aveiro. Met hoogwater motoren we de Douro af, netjes om de ondieptes heen weer naar buiten.

De inloop van de rivier bij Aveiro is ronduit spectaculair. We hebben onverwachts een enorme stroom mee en lopen bijna 10 knopen. We vliegen de kant voorbij, best wel eng. Zeker omdat de rivier niet zo breed is en we aan bakboord zijde de smalle ingang naar de ankerplek niet willen missen. Maar onze timing is goed en we lopen perfect de ingang binnen. Eenmaal in de buurt van de ankerplek wordt de stroom minder en droppen we ons anker niet ver van de Zeekraal, die net voor ons voor anker is gegaan. Wat een oase rust.

De volgende morgen als we verder gaan we nog harder, we lopen 11,5 knopen en hebben meer dan 7 knopen stroom mee!!!

Vers gebakken broodjes in Marina Douro

Geplaatst door door
Reageer

De marina was deze ochtend gehuld in een dikke mist, die plotseling kwam opzetten. Elke ochtend om 8 uur worden we gewekt met vers gebakken broodjes die bij ons in de kuip worden gedropt. Ze verwennen ons maar!

Pal naast de Marina Douro zit nog een echte wasplaats voor de lokale bevolking die door het ontbreken van een wasmachine nog op de hand wassen. Naast het nieuwe gebouw drogen ze de kleding aan bijzonder in elkaar geconstrueerde waslijnen en kinderen kunnen zich in de tussentijd vermaken in de speeltuin.

Deze keer pakken we de bus naar de stad. Via een omweg belanden we in het centrum, bij het busstation tussen de daklozen. Het is zondag, dus lang niet alle gebouwen zijn open, maar we zwerven als echte toeristen heerlijk door de stad en bewonderen de gebouwen van buiten. Prima sightseeing dagje! We vinden Porto een ontzettend mooie stad en raden het iedereen aan om deze stad een keer aan te doen met de boot of voor een lang weekend met het vliegtuig.

’s Avonds lopen we terug naar de haven en hopen tijdens het lopen een lift te krijgen. Ben steekt een paar keer zijn duim omhoog en krijgt meestal een duim terug… Ze stoppen niet. Bij een rotonde komen we een man en twee vrouwen tegen. Zij blijken naar de auto te lopen en wij lopen met ze mee. Hij is een Braziliaan, zijn vrouw een Portugese en de tweede vrouw is zijn dochter van 16 die Engels spreekt. Onder het lopen willen ze van alles weten, over de boot, Holland etc. Eenmaal bij de auto kunnen we meerijden en worden we voor de marina afgezet!

Porto: Met onze neus in de … Port-wine!

Geplaatst door door
Reageer

Welkom in Porto!

Porto – We gaan met de boot naar Porto, het is maar 5 mijl varen en we kunnen liggen in de nieuwe marina aan het begin van de Douro. Deze tip hadden we gelezen op de site van de Drift Away.

Er stond geen wind, dus we gaan op de motor. We hadden de stroom mee en het was bijna hoog water op de Douro. De boeien zijn goed te volgen en vlak voor de eerste brug gaan we om de laatste groene boei en ondiepte heen en lopen de marina binnen aan stuurboord zijde. Eenmaal voor de marina roepen we de marina op via de marifoon voor een plekje in de haven. “Wanneer komt u aan?” kregen we als antwoord… ehhh NU…! De man springt in zijn dinghy en komt meteen naar ons toe varen om ons te begeleiden naar een plekje en te helpen met aanleggen. Toen we eenmaal lagen kreeg Ben een schouderklop. “Are you ok sir?”

25% korting op onze ligplaats
Toen we ons melde bij het haven kantoor kregen we ook nog eens 25% korting bij het noemen van de naam Drift away. Daarnaast werden we verrast met twee stukjes Claus Porto zeep. Claus Porto is de grootste zeepfabrikant van Portugal en wereldberoemd. Leuke geste!

Port tasting op Port Wine Fest
We lopen naar het centrum (ongeveer 5 km) en belanden op het Port Wine Fest. Voor 5 euro kregen we een portglas en kaartjes voor maar liefst 5 volle glazen port. Op het terrein en aan de voet van alle port kelders was een DJ met loungemuziek, allerlei standjes van de lokale port leveranciers en eten van sous-chefs. Langs de kade van de Douro zaten we heerlijk onderuit met een portje te genieten van de muziek en het uitzicht op de oude bootjes die vroeger de port over de Douro naar Porto brachten. Een geweldige combi. We hebben verschillende soorten port geproefd waaronder de Ruby, Tawny, White en Rose van diverse merken. Terwijl we heerlijk onderuit zaten kwam er een Rus bij ons zitten. Met hem zijn we naar een kook workshop geweest. Dit bleek trouwens een wedstrijd tussen twee chefs (eentje zat in ‘Wie is de chef?’ en werd getipt als winnaar).

Na de portproeverij zijn we de brug over gegaan naar de andere kant van de oever. We hebben een aantal van de tips van Eduarda en Ernesto bezocht, zoals het station en de Mercado, beiden geweldig om te zien. Daarna terug langs de zuidelijke oever. In een straatje niet ver van de boot hebben we heerlijk gegeten. We kregen zonder te bestellen allemaal kleine entrada’s voorgeschoteld: garnalen, percebes, mosselen, olijven, brood en witte wijn van het huis. Toen ze de bestelling op kwamen nemen zaten wij al vol! Dit was meer dan genoeg en erg lekker!

Stranddag in Leixoeis

Geplaatst door door
Reageer

Gezwommen!

Leixoeis – Er stond de afgelopen nacht weinig wind en we hebben heerlijk geslapen achter ons anker. We zagen op Marine Traffic dat de Harmattan vanmorgen vroeg weer vertrokken is richting Lisabon. En even later verlaat de Impact ons ook. Wij besluiten nog een dagje te blijven liggen.

Wij houden vandaag stranddag en gaan eerst lekker wat wandelen en genieten van verse koffie in een strandtent met uitzicht op een enorm lang, groot en breed strand. De dinghy kunnen we voor niets in de marina leggen aan een steiger, wat een service!

Eenmaal terug in de haven zaten er wel duizenden meeuwen op het water en rond Blabber boot. Bizar gezicht.

Loungen bij Piscina das Meres
Leca da Palmeira / Leixoes is een drukke haven, met grote boten, overslag containers en veel visserij. Er is dus ook van alles te doen in de haven. Terug aan boord hebben we gelunched en daarna de zwemspullen gepakt. We gaan loungen in de Piscina das Meres, een geweldig mooi en minimalistisch zwembad aan zee, ontworpen door de Portugeese architect Alvaro Siza. Na 14.00 uur reduceren ze de prijs tot de helft. Er zijn 2 zwembaden, aan de rand van het zwembad zit een bar met geweldige loungemuziek en we kunnen liggen in het zand of op een strandbed. Het water in de zwembaden is zout en menig golf komt over. Een bijzonder plek die al meer dan 40 jaar oud is.

Na het zwembad lopen we de brug naar Leixoes stad over. Het is apart om te zien hoe oude & nieuwe gebouwen naast elkaar staan. Op straat zagen we vele eettentjes die hun zaak verlengen door buiten een extra eetplek te bouwen van een podium en plastic. Naast deze extra eettentjes staat de grill met houtskool. Gegrilde sardientjes zijn favoriet.

Genieten van een lokale maaltijd
Teruglopend naar de haven hebben we in een straatje vlak bij de haven gegeten. We belanden naast Eduarda, een Portugeese vrouw, en Ernesto, een Zwitser die in Uruquay/Portugal leeft. Een bijzondere combi. Maar ze spraken hun talen goed en het werd een bijzondere ontmoeting. Eduarda bestelde voor ons het lokale eten en de huiswijn (6 euro voor een fles Douro wijn). Hierdoor aten we gerechten die niet eens op de kaart staan, zoals huisgemaakte worstjes van kip en brooddeeg, gegrilde vis en na een heerlijk huisgemaakt gebak, opgebouwd uit lagen crème en koffie. Ondertussen kregen we veel tips voor Porto en Marokko. Plaatsen waar ze beiden alles van weten. En aan het einde van deze bijzondere avond werden we nog toegezongen door een groep studenten ‘future engineers’. Rond de klok van 1 uur (lokale tijd) gingen we weer richting boot.

Portugal – next stop

Geplaatst door door
Reageer

Hasta luego Espana!

De Harmattan is al vroeg vertrokken. Wij moeten eerst nog tanken bij de ‘buren’ de Puerto Deportivo de Baiona. Om half 9 leggen we aan en we worden meteen geholpen. De tank zit weer vol met diesel en we hebben de watertank ook meteen volgegooid. Op naar Portugal Leixoes. De totale tocht is 60 mijl. We hebben een lekker windje en varen op de genua, voor de wind naar het zuiden. Het was een heerlijke zeiltocht. We liepen gemiddeld 5,5 knopen en vlogen er over.

Om kwart voor 9 ging de zon onder en om kwart over 9 toen het echt donker werd liepen we de haven binnen. De harmattan lag in de marina, maar je kunt in Leixoes ook perfect in de voorhaven voor anker. dat laatste hebben wij gedaan. Terwijl wij een plaatsje zochten kwam een dinghy naar ons toe varen met de mededeling “havenmeester”. Het was Quido van de Impact. Ze lagen nog in de voorhaven voor anker. Leuk om ze na alle voorbereidingen in Nederland weer te ontmoeten nu we echt onderweg zijn. Meteen bijgekletst onder het genot van een wijntje/biertje. En Quido en Gerdie doneerde nog een bakje verse sardientjes, omdat we nog niet gegeten hadden. Ze waren heerlijk!