Categorie archief: Overig: Eten & Drinken

Tip van Blabber: Pika, een heerlijke hete saus uit Curacao

Geplaatst door door
Reageer

Houd je van pittig en een lekkere saus bij je eten? Dan moet je Pika eens proberen. De lokale saus van Curaçao, die bij te veel je mond uitbrand door de vele Scotch Bonnet pepertjes die er in zitten.

Ingrediënten

  • 1 grote rode ui, fijn gesneden (ongeveer 1 1/2 cup)
  • 1 Scotch Bonnet peper, met zaadjes en dun gesneden (voor een pittigere saus, laat je de zaadjes er in zitten)
  • 1 1/2 cup Gedestilleerde witte azijn
  • 4 theelepeltjes zout

Bereidingswijze:
Doe de ui, de peper, azijn en het zout in een grote bak met een zeer goed afsluitbare dop en dan schudden maar! Schud tot het zout is opgelost. Deze saus moet minimaal 24 uur ‘rijpen’. Het liefste zelfs 2 tot 3 dagen. Pika is enkele maanden houdbaar op kamertemperatuur (dit komt natuurlijk door de azijn).

N-joy, maar houd er rekening mee dat dit echt HEET is!!!!

Het regent drinkwater

Geplaatst door door
Reageer

Water is een van de basisbehoeftes op de Blabberboot. Wij hebben geen watermaker en moeten zo nu en dan met de dinghy water halen om de voorraden op peil te houden. Een hele klus… Ben laadt de dinghy vol met alle plastic waterflessen van 5 (8X) en 8 liter (5X) die wij aan boord hebben en een jerrycan van 20 liter. Daarna vaart hij met de dinghy naar de dichtst bijzijnde marina en vult alles met drinkwater. Vervolgens vaart hij weer terug naar onze boot en we laden alle flessen aan boord. De laatste stap is het drinkwater overtanken naar de watertank met een hevelaar.

Per rit halen we zo’n 100 liter water op. In onze tank past 320 liter. Dus als we een volle tank willen hebben herhalen we dit ritueel nog twee keer. En dan is onze ochtend weer voorbij! Met een volle tank doen we ongeveer twee tot drie weken.

Vandaag stond dit waterritueel ook op het programma, maar we werden vanmorgen vroeg verrast door een flinke regenbui! Dus nadat de bimini (zonnescherm boven de kuip) is schoon gespoeld verzamelen we alle potten en pannen die maar een beetje volume hebben en sprokkelen we maar liefst 40 liter drinkwater van de bimini bij elkaar. Genoeg voor in ieder geval 2 dagen! Da’s weer eens wat anders als de luxe van een kraan open draaien.

Ik lees trouwens net dat de gemiddelde Nederlander ongeveer 120 liter water per dag gebruikt. Bij dit watergebruik zou het voor ons een dagelijkse rit naar de waterkraan betekenen!

 

Een jaar onderweg: Top 10 eten & drinken aan boord

Geplaatst door door
Reageer

Ok, we kunnen het niet laten. Nog een lijstje met overpeinzingen & terugblikken. Deze keer ons favoriete voedsel aan boord.

  1. Wraps handig te gebruiken als borrelhapje of snack, maar ook heerlijk als avond eten. Alles kan er tussen, het is makkelijk te bereiden en smaakt altijd goed!!
  2. Noodles. Makkelijk als je even niet kunt/wilt koken, dan giet je er alleen maar heet water bij en de ergste trek is gestild. Daarnaast kun je het gebruiken in plaats van rijst of pasta bij een lekkere pittige saus.
  3. Kant & klaar broodmeel. Water er bij, kneden, twee keer laten rijzen bij een warme temperatuur (dat laatste is niet moeilijk, gaat hier vanzelf) en daarna hup de oven in. Wij vinden het niet erg om ons eigen brood te bakken en hebben veel gemak beleefd aan de pakken van de Lidl (Europa en Canarische eilanden) en Priceleader (Franse eilanden in de Carieb). Daarnaast experimenteren we graag met een kruidenbrood, noten, uien, knoflook en voor de volgende keer gaan we het eens proberen met kokos!
  4. P(l)opcorn is onze favoriete snack. Vooral als je onverwachts visite krijgt. Het neemt weinig plek in, is altijd vers en het is beter dan chips en/of pinda’s.
  5. Pindakaas, het liefst met nootjes. Tja, hier hebben we niets aan toe te voegen, gewoon lekker op brood, waar we ook gaan.
  6. Lokale biertjes. Onze favoriet is Parbo (Suriname), Stag (Trinidad & Tobago) en Presidente (rest van de Carieb). Maar de andere smaken ook goed bij deze tropische temperaturen!
  7. Vers gevangen vis. Helaas gebeurt het niet al te vaak, ook al ligt de lijn altijd overboord. Maar als we er dan ook eentje vangen… (Tonijn, Mahimahi, Stekelmakreel of Barracuda). Heerlijk! Je hoeft er weinig aan toe te voegen. Gewoon goed schoonmaken en bakken of op de BBQ leggen. Daarna is het smikkelen. Zo lekker en vers hebben we ze nog niet geproefd.
  8. Wasabi, ketjap en limoen. Als we dan toch iets willen toevoegen aan de vers gevangen vis dan zijn deze ingrediënten voor ons onontbeerlijk.
  9. Blikjes vis. Voor de momenten als we echt niets vangen en die dagen zijn helaas toch zwaar in de meerderheid. Vlees eten we haast niet meer aan boord, alleen kip van de grill op de kant (en in de Carieb is er een overvloedige hoeveelheid kip, kip en nog eens kip). Vis in blik is dan een lekkere back up voor de dagen dat we iets meer willen dan pasta/rijst/aardappelen & groente.
  10. Vers fruit. Natuurlijk gaan we ons he-le-maal te buiten aan het overvloedig aanwezige lokale fruit. Alles proberen we uit. Maar de mango’s, pompoen en limoen zijn totnutoe onze favoriet!

Zijn we iets vergeten in onze overpeinzingen? Of willen jullie iets weten? Laat maar horen, we geven graag antwoord.

De voorraad kasten en banken gaan op de kop

Geplaatst door door
Reageer

Vroegûhhh, toen ik nog ‘gewoon’ in een huis woonde, trok ik een keukenkastje open, et voilà daar stond de hele voorraad. Nu hebben we het eten & drinken in ontzettend veel verschillende kasten, banken, ruimtes onder de vloer, hoekjes & gaatjes weg gestouwd. Het werd hoog tijd dat ik alles eens een keer naar boven haalde op zoek naar verlopen data!

Hier ben ik de hele ochtend mee bezig. Maar ik moet zeggen het resultaat valt me mee. Op een enkel cakemeelpak, een paar pakken pannenkoekenmeel, wat bolle crackers en muesli die tegen de datum aanzit, na ben ik niet al te gekke dingen tegen gekomen. Wel lag de hele boot overhoop, omdat alle vloeren, banken en kasten open moesten. En dat met 30+ graden, het zweet liep in straaltjes langs mijn rug.

Opbergen zoals thuis
Het afgelopen jaar heb ik verschillende strategieën voor het opbergen bedacht. Eerst alles van hetzelfde bij elkaar. Dus een kast vol met pasta’s, rijst en dat soort dingen. Maar dat bleek niet te werken, want als ik macaroni ging maken, moesten er 3 banken open om alle ingrediënten te verzamelen. Geloof me, midden op zee of tijdens het zeilen is het niet handig om de kussens er af te halen, het luik met een hand open te houden en met de andere hand de ingrediënten te pakken, die je dan ook weer vast met houden, anders gaan ze aan de rol… dat moest anders.

De volgende opbergstrategie
Bij de volgende strategie had ik bedacht dat het misschien handig was de verschillende ingrediënten van een gerecht bij elkaar op te bergen. Dus in dit geval alles voor het maken van macaroni bij elkaar. Dit was succesvol. Maar ik begon wel dingen te vergeten en het raakte over tijd… (ondanks dat ik alles opschreef in een ‘terug-vind-schriftje!). Daar heb ik nu een kastje voor: spullen die over tijd of bijna over tijd zijn. Oftewel: DEZE MOETEN OP!! Dit kastje is de laatste strategie….

Hoe doen jullie dat?
En zo blijf ik op zoek naar de handigste manier van opbergen. Ik ben benieuwd hoe andere zeilboten deze uitdaging te lijf gaan. Hoe bergen jullie je spullen op? Op datum? Op product? Op gerecht? Of is er nog een andere manier die voor mij ook het overwegen waard is? Laat het me weten. Ik leer graag!

Is einde houdbaarheidsdatum, wel het einde?
Het is wel apart om te merken dat je naarmate je langer op reis bent, minder onder de indruk bent van een houdbaarheidsdatum. Natuurlijk proef ik altijd eerst als iets over datum blijkt (alleen bij melkproducten laat ik de proefsessie aan mij voorbij gaan), maar negen van de tien keer is het prima te eten. De houdbaarheidsdatum is immers een datum tot wanneer de fabrikant een smaak kan garanderen. Dat wil nog niet zeggen dat het daarna niet meer te eten is!

BEET, een barracuda!

Geplaatst door door
Reageer

Ik ben vanmorgen nog even naar het mangrovebosje gesnorkeld om foto’s te maken, maar helaas, het is door troebel water en zand niet meer zo magisch als gisteren. Om 10 uur gaan de ankers weer op en vertrekt de ‘Dutch Armada’ naar het eilandje Francisqui, een eilandje ten noorden van Half Moon Reef en het mangrovebosje, waar we afgelopen nacht hebben gelegen. We hebben ook een nadeel van het  mangrovebosje ontdekt: MUGGEN! En ze steken… ik heb me toch een bulten op mijn armen en benen, niet normaal.

Tussen de atollen door vangen een Barracuda
Terwijl we tussen de atollen en ondieptes doorvaren hebben we beet, met de lure van Ben’s vader! Ben verwacht een klein visje want hij geeft niet zoveel weerstand, maar eenmaal bij de boot lijkt het toch een barracuda van zo’n 70 cm te zijn. Dinner! We hebben hem met de hamer snel uit zijn lijden verlost en vervolgens de kop er af en de ingewanden er uitgesneden. Daarna gaat hij gauw de koelkast in, wachtend op de cursus ‘Barracuda ontvellen’ van Marlène (Rafiki). Hiermee wachten we even tot op de ankerplek.

Francisqui is een echte vakantiebaai voor de Venezolanen
Het eilandje Francisqui heeft een beetje de vorm van een hoefijzer. De ingang is even ondiep, maar dan komen we al gauw weer op dieper water en een prachtige ankerplek voor het rif en een strand! We krijgen hier echt een vakantie gevoel. We zien kitesurfers, een strandtent, horen muziek en er liggen vele boten, met name dure motorboten. Hier komen duidelijk ‘The Rich’ uit Venezuela op vakantie. Naast de enorme motorboot met 3 a 4 verdiepingen, hebben ze meerdere bijboten, met enorme motoren en de kleinste bijboot is nog steeds vele malen groter dan onze dinghy en ze waterskiën er zelfs achter!

Hoe ontvel je een Barracuda?
Eenmaal weer achter ons anker volgt de cursus ‘Barracuda ontvellen’ op ons achterdek. Het is niet zo ingewikkeld maar je moet het wel even weten. Je snijdt de Barracuda op zijn buik en rug in, je snijdt om de vinnen heen, want deze blokkeren bij het ontvellen. Daarna trek je een beginstukje bij de kop los (deze moet je er dus aan laten zitten, want hij geeft houvast bij het trekken) en dan begin je met keukenpapier gewoon te trekken. Het vel laat zo los! Vervolgens snij je het vlees op de graat los en kan alles de koelkast weer in tot later, want we gaan eerst snorkelen bij het rif.

En we gaan weer op snorkelexpeditie
Het wordt misschien  een beetje eentonig om te lezen, maar we snorkelen wat af. Het snorkelen is hier waanzinnig. Het water is niet zo diep, ontzettend helder, het zand wit en je zwemt letterlijk tussen de grote bollen hersenkoraal door. Alsof je gangetjes onder water volgt. Je kunt dus ook verdwalen! We spotten meerdere Barracuda’s en ik hoop maar dat ze hun ‘broertje’, die we net op het achterdek ontveld hebben, niet kunnen ruiken …

Verse sushi en sashimi op de Blabberboot
Na afloop drinken we nog wat Mojitos en koude biertjes in de strandtent en we sluiten de avond af met een borrel en verse Barracuda hapjes op de Blabberboot. Monique van de Full Circle laat zien hoe je van verse rauwe Barracuda heerlijke sushi kan maken. Ze bereidt ze op 2 manieren:

  1. met (Japanse) ketjap, wasabi en sesamzaadjes
  2. met limoen, tomaatje, uitje en verse peper

Het was heerlijk! Van de Barracuda hebben we nu nog een visbouillon en 2 moten over. Dus we kunnen er nog twee dagen van eten.

Fish Friday in Gouyave

Geplaatst door door
Reageer

Samen met de Full Circle stappen we weer op een lokaal busje. Deze keer koers richting het noorden, naar het kleine vissersplaatsje Gouyave, also known as ‘Kirani Town’. Gouyave is de geboorteplaats van de hardloper Kirani James, die tijdens de Olympische Spelen goud heeft gewonnen op de 400 meter sprint voor mannen (en hij heeft het net in Parijs weer eens netjes over gedaan!). Halverwege horen we onder ons een enorm kabaal. Het profiel van de binnenband blijkt los te laten en we moeten allemaal de bus uit. De band moet verwisseld worden. Dit gebeurt niet in Formule 1 tijd, maar ze zijn close. Alles loopt gesmeerd. En zo horen we ook weer eens dat Hamilton’s (Formule 1 rijder) voorouders uit Grenada komen. Drie keer raden wat zijn opa voor beroep had? Busdriver!!! Wij zijn van mening dat alle Formule 1 rijders voorheen busdrivers zijn geweest!

Eenmaal in Gouyave is de Fish Friday nog niet begonnen, dus we drinken eerst een biertje. De Fish Friday wordt gehouden in een gezellig verlicht zijstraatje, met allemaal stalletjes, kookplaten, grillen etc. Bij elk stalletje hebben ze een eigen specialiteit… met vis!! Wij eten:

  • Tuna cake
  • Tuna kebab
  • Fish Lasagne
  • Beignet met fishsalsa
  • En we zien een lokale pap, Tania Log genaamd. we wagen ons er maar niet aan.

Het sfeertje is gemoedelijk, de mensen vertellen graag hoe ze iets hebben gemaakt en de studenten van de medical school weten dit evenement ook te vinden. Rond 9 uur konden we met gemak weer een busje terug pakken naar St. Georges. Een geslaagde vrijdag avond.

Recept voor Tuna cakjes:

Ingrediënten:

  • Tonijn en een theelepel saus van de tonijn (als het uit blik komt, anders water)
  • 2 theelepels mosterd
  • ½ kopje wit brood
  • Limoensap
  • Kruiden: peterselie, bieslook, peper
  • Tabasco
  • 1 rauw ei
  • 1 theelepel olijfolie
  • ½ lepel boter (voor het bakken)

Bereiden
Mix alle ingrediënten door elkaar en verdeel ze dan over 4 delen. Daarna drie tot 4 minuten in de pan bakken met boter. En klaar is Blabber! N-Joy!

So this is how you clean a Kingfish

Geplaatst door door
Reageer

Tijdens een wandeling langs St. George’s Carenage (haven) zagen we de nodige vissers vers gevangen Kingfish schoonmaken. Een mooi moment om even te spieken hoe zij dit doen:

We hebben meteen maar zo’n handig tooltje gekocht, waarmee we de vis kunnen ‘scrubben’. We kunnen niet wachten op de volgende zelf gevangen vis!

Oil Down het nationale gerecht van Grenada

Geplaatst door door
Oil Down

Oil Down

Na het lopen van de Hash kregen we naast ijskoud bier ook Oil Down geserveerd. Een heerlijke maagvullend brouwsel, dat van te voren in grote ketels op houtvuur stond te pruttelen. Het is het nationale gerecht van Grenada en wordt vaak van moeder op dochter overgedragen. Vandaar dat het ook op vele verschillende manieren wordt bereid, er is niet een recept. Het is een pot die vaak met een heel gezelschap wordt bereidt op het strand. Iedereen doet wat. De een snijd de groente, de ander sprokkelt hout en weer een andere zout het vlees… Een echte ’gezelligheidspot’ die met vele handen wordt bereid en nog goed is voor de saamhorigheid ook!

In een echte Oil Down horen geen uien en knoflook en breadfruit, coconutmilk en dumplins mogen niet ontbreken.

Hier onder volgt een van de manieren om Oil Down te bereiden:

Ingrediënten:

  • Breadfruit
  • Kip en/of gezout vlees
  • Coconutmelk
  • Callaloo bladeren
  • Peper
  • Lemon sap
  • Safraan
  • Bakbananen
  • Dumplins

Het was heerlijk! O ja en wil je het ooit zelf bestellen, je spreekt het uit als ‘oil dong’.

Eet smakelijk!

Dominican Cocoa tea

Geplaatst door door
Reageer
Cocao stick

Cocao stick

Bij een supermarkt zagen we op de toonbank een klein bakje staan met allemaal chocolade sticks, zo groot als een vinger. We krijgen spontaan uitleg hoe we met chocolade en kaneel (uiteraard lokale producten van Dominica) thee kunnen maken en de vrouw legt uit dat ze bij het zaaien, plukken, knippen, oogsten altijd eerst naar de maan kijken. Op Full Moon kun je bv. je gewassen knippen!

 

Recept voor de Dominicaanse chocolade thee

  • Chocolade stick in stukjes snipperen
  • 2 kopjes melk
  • 2 kopjes water
  • 2 blaadjes Bay leaf (soort laurier)
  • Kaneel
  • verse nootmuskaat
  • Voeg een beetje suiker toe voor de smaak

Kook de versnipperde cocoa stick met het water, de bay leaf en het kaneel 10 tot 15 minuten, tot de cocoa is opgelost. Voeg daarna de andere ingrediënten toe en laat het 5 minuten trekken. De cocoa tea is ready to drink! N-Joy!

Dit kan alleen maar in de Caribbean

Geplaatst door door
Reageer
The Chocolate Bar

The Chocolate Bar

We zijn uit eten geweest met mijn ouders en Tom & Mieke bij de Chocolate Bar. Een van de leukste restaurantjes op Statia (vinden wij). Lekker geel kleurtje, Bijbelse teksten aan de muur, grote TV met sport aan de wand, plastic kleedjes met bloemetjes patroon op tafel, felle verlichting en een luidruchtig muziekje op de achtergrond. Een tent met een heerlijk Caribbean sfeertje zeg maar.

De eigenaar van dit restaurant staat achter de bar en zijn vrouw in de keuken. De laatste komt de keuken niet uit. De eigenaar, tevens taxichauffeur, bedient aan tafel. Alleen niet als hij een klantje heeft voor de taxi. Dan kan hij zo maar een half uurtje weg zijn en kun je even geen biertje bestellen. Vandaag waren er geen taxi-klantjes, maar hadden we concurrentie van een spelletje pool met de lokale jeugd. De eigenaar ging volledig op in het spel. Hij had eigenlijk geen tijd voor eters en een bestelling.